درمان عفونت قارچی در منزل

عفونت های قارچی که به عنوان کاندیدیازیس نیز شناخته می شوند، عفونت های قارچی رایجی هستند که می توانند قسمت های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار دهند. شایع ترین نوع عفونت قارچی، عفونت قارچی واژن است، اما می تواند در نواحی دیگر مانند دهان، چین های پوستی و بستر ناخن نیز رخ دهد. اگر علائم عفونت قارچی را تجربه می کنید، مهم است که به دنبال درمان مناسب برای کاهش ناراحتی و جلوگیری از عوارض باشید.

مرحله 1: تشخیص را تأیید کنید

قبل از شروع هر گونه درمانی، بسیار مهم است که تأیید کنید که عفونت قارچی دارید. علائم عفونت قارچی می تواند مشابه سایر بیماری ها مانند واژینوز باکتریایی یا عفونت های مقاربتی (STIs) باشد. با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید که می تواند معاینه فیزیکی انجام دهد یا آزمایش های آزمایشگاهی را برای تأیید تشخیص تجویز کند.

مرحله 2: داروهای ضد قارچ بدون نسخه

برای موارد بدون عارضه عفونت های قارچی واژن، داروهای ضد قارچ بدون نسخه اغلب در درمان عفونت موثر هستند. این داروها معمولاً به شکل کرم، پماد، شیاف یا قرص هستند. ترکیبات فعال رایج شامل کلوتریمازول، میکونازول و تیوکونازول است. دستورالعمل های ارائه شده همراه با دارو را برای استفاده صحیح و طول مدت درمان دنبال کنید.

مرحله 3: داروهای ضد قارچ تجویزی

اگر درمان‌های بدون نسخه تسکین نمی‌دهند یا اگر عفونت‌های قارچی مکرر یا شدید دارید، پزشک ممکن است داروهای ضد قارچ قوی‌تری را تجویز کند. این داروهای تجویزی ممکن است به شکل کرم، پماد، شیاف یا قرص خوراکی باشند. نمونه هایی از داروهای ضد قارچ تجویزی شامل فلوکونازول، کتوکونازول و ایتراکونازول است.

مرحله 4: از عوامل تحریک کننده اجتناب کنید

برای کمک به روند بهبودی و جلوگیری از تحریک بیشتر، اجتناب از محرک هایی که می توانند عفونت قارچی را تشدید کنند، مهم است. این شامل پرهیز از صابون های معطر، حمام های حباب دار، اسپری های بهداشتی زنانه و دوش می شود. این محصولات می توانند تعادل طبیعی باکتری ها و مخمرها را در بدن مختل کنند و رشد بیش از حد مخمر را آسان تر کنند.

مرحله 5: لباس تنفسی بپوشید

مخمر در محیط های گرم و مرطوب رشد می کند. برای جلوگیری از تجمع بیش از حد رطوبت، لباس‌های گشاد از پارچه‌های قابل تنفس مانند پنبه بپوشید. از شلوارهای تنگ یا لباس های زیر که می توانند رطوبت را به دام بیندازند و محیطی ایده آل برای رشد مخمر ایجاد کنند، خودداری کنید.

مرحله 6: بهداشت خوب را تمرین کنید

رعایت بهداشت خوب در پیشگیری و مدیریت عفونت های قارچی ضروری است. ناحیه آسیب دیده را به آرامی با صابون ملایم و آب گرم تمیز کنید. از شستشوی بیش از حد یا استفاده از پاک کننده های خشن که می تواند باعث تحریک بیشتر پوست شود، خودداری کنید.

مرحله ۷: از پروبیوتیک ها استفاده کنید

پروبیوتیک ها باکتری های مفیدی هستند که به حفظ تعادل طبیعی میکروارگانیسم ها در بدن کمک می کنند. آنها را می توان به صورت خوراکی یا موضعی برای کمک به بازیابی فلور طبیعی واژن و جلوگیری از رشد بیش از حد مخمر مصرف کرد. مکمل های پروبیوتیک حاوی گونه های لاکتوباسیلوس معمولاً برای این منظور استفاده می شود.

مرحله 8: شرایط بهداشتی زمینه ای را مدیریت کنید

برخی از بیماری های زمینه ای، مانند دیابت یا ضعف سیستم ایمنی، می تواند خطر ابتلا به عفونت های قارچی را افزایش دهد. مدیریت موثر این شرایط برای کاهش احتمال عفونت های مکرر مهم است. توصیه‌های ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود را برای مدیریت هر گونه مشکل بهداشتی اساسی دنبال کنید.

مرحله 9: برای عفونت های مکرر به دنبال مشاوره پزشکی باشید

اگر عفونت های قارچی مکرر (چهار یا بیشتر در طول یک سال) را تجربه کردید، توصیه می شود با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید. آنها می توانند به شناسایی علل بالقوه زمینه ای کمک کرده و استراتژی های درمانی مناسب را برای جلوگیری از عفونت های آینده توصیه کنند.

درمان های خانگی برای عفونت های قارچی

علاوه بر درمان های پزشکی، چندین درمان خانگی وجود دارد که ممکن است به تسکین علائم و حمایت از روند بهبودی کمک کند. توجه به این نکته مهم است که اگرچه این درمان‌ها ممکن است تسکین موقتی ایجاد کنند، اما جایگزینی برای درمان پزشکی نیستند. در اینجا چند درمان خانگی وجود دارد که می توانید امتحان کنید:

1. ماست: استفاده از ماست ساده و بدون شیرینی در ناحیه آسیب دیده ممکن است به بازگرداندن تعادل طبیعی باکتری ها و مخمرها کمک کند. باکتری های مفید موجود در ماست، مانند لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، می تواند به مبارزه با رشد بیش از حد مخمر کمک کند.
2. سیر: سیر دارای خواص ضد قارچی است که ممکن است به مبارزه با عفونت های قارچی کمک کند. می توانید چند گار را خرد کنیدمیخک را بپزید و خمیر را مستقیماً روی ناحیه آسیب دیده بمالید.
3. روغن درخت چای: روغن درخت چای دارای خواص ضد قارچی طبیعی است. چند قطره روغن درخت چای را با یک روغن حامل مانند روغن نارگیل رقیق کنید و آن را روی ناحیه آسیب دیده بمالید.
4. اسید بوریک: شیاف های اسید بوریک را می توان برای درمان عفونت های قارچی مکرر استفاده کرد. با این حال، استفاده از اسید بوریک تحت راهنمایی یک متخصص مراقبت های بهداشتی ضروری است، زیرا در صورت استفاده نادرست می تواند سمی باشد.
5. روغن نارگیل: روغن نارگیل دارای خواص ضد قارچی است و می تواند به صورت موضعی برای کاهش علائم استفاده شود. از روغن نارگیل فوق بکر استفاده کنید و آن را مستقیماً روی ناحیه آسیب دیده بمالید.
6. سرکه سیب: افزودن یک فنجان سرکه سیب به آب حمام ممکن است به تسکین خارش و سوزش مرتبط با عفونت های قارچی کمک کند.
7. آب زغال اخته: آب زغال اخته به دلیل توانایی آن در پیشگیری از عفونت های دستگاه ادراری (UTIs) شناخته شده است، اما ممکن است در پیشگیری از عفونت های مخمری نیز فوایدی داشته باشد. نوشیدن منظم آب زغال اخته شیرین نشده ممکن است به حفظ سلامت دستگاه ادراری کمک کند.
8. روغن پونه کوهی: روغن پونه کوهی حاوی ترکیباتی است که خاصیت ضد قارچی دارند. چند قطره روغن پونه کوهی را با روغن حامل رقیق کنید و آن را روی ناحیه آسیب دیده بمالید.
9. حمام آب گرم و نمک: حمام آب گرم با نمک می تواند به تسکین خارش و التهاب ناشی از عفونت های قارچی کمک کند. نصف فنجان نمک به آب حمام خود اضافه کنید و به مدت 10 تا 15 دقیقه خیس کنید.

توجه به این نکته ضروری است که این درمان های خانگی ممکن است برای همه مناسب نباشد و اثربخشی آنها متفاوت باشد. اگر علائم شدید یا مداوم را تجربه کردید، بهتر است برای تشخیص و درمان مناسب با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

منابع : 

1. کلینیک مایو: کلینیک مایو یک موسسه پزشکی مشهور است که اطلاعات قابل اعتماد و به روزی را در مورد شرایط مختلف سلامتی، از جمله عفونت های قارچی ارائه می دهد. وب سایت آنها مقالات جامعی را ارائه می دهد که توسط متخصصان پزشکی نوشته شده است و از صحت و اعتبار اطلاعات ارائه شده اطمینان حاصل می کند.
2. آکادمی پوست آمریکا (AAD): AAD یک سازمان حرفه ای از متخصصان پوست است که منابع ارزشمندی را در مورد بیماری های پوستی، از جمله عفونت های قارچی ارائه می دهد. وب سایت آنها اطلاعات و دستورالعمل های مبتنی بر شواهد را برای تشخیص و درمان عفونت های قارچی ارائه می دهد.
3. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC): CDC یک آژانس بهداشت عمومی ملی در ایالات متحده است. وب سایت آنها اطلاعات معتبری در مورد موضوعات مختلف بهداشتی از جمله عفونت های قارچی ارائه می دهد. دستورالعمل‌های CDC مبتنی بر تحقیقات علمی و اجماع کارشناسان است و آنها را به منبع اطلاعاتی قابل اعتماد تبدیل می‌کند.

اگرچه این منابع بسیار معتبر هستند، همیشه توصیه می شود برای مشاوره شخصی و توصیه های درمانی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.